"As Rebuldainas cos avós da residencia do Meixoeiro"
O DIA 19 DE MAIO, O GRUPO REBULDAINA FOMOS PASA-LA TARDE COS AVÓS DA RESIDENCIA DO MEIXOEIRO.
Ó primeiro díxome: – no puedo bailar que estoy en una silla de ruedas-, o remata-lo baile díxome: – gracias señora porque después de muchos años, volví a bailar -.
Estannos esperando, por unha soia sonrisa, o día xa está virado…
¡Esta xente sabe moi ben, cando e troula ou toca traballar en serio!
¡Atentas, que imos comenzar!
MISS Rebuldaina facendo das dela…
¡Cantos anos había que non bailaban!, pero hai outros que non salen no retrato, e
estan a bailar na cadeira, ¿cómo?, milagre das rebuldainas .
¿En cal destes lugares, estaréi eu o día de mañá?, ¿quén bailará conmigo?.
Pepe: ¿e ti, estás solteira?
Maria: estar estou, e ti Pepiño: ¿cómo andas de pensión?
Pepe: pra unha boina nova, ainda dame
Maria: enton, ¿casamos Pepiño?
Pepe: ¡vou tomar un groliño, e logo dígocho!
¿Acordádevos como nos esperaban?
despois de moitos aplausos, ESTE É O FINAL.
Dolores
!Qué bonito el artículo! y que bonito el hecho en si. Por favor Revuldainas, cuando yo sea aún más viejita os esperaré todos los dias para bailar con vosotras. Con gente así la última etapa de la vida también es hermosa. Gracias por vuestra solidaridad y, sobre todo, por vuestro tiempo, ahora que nadie tenemos tiempo para escuchar a los viejos. Alex
Hola son Marise–
Quero felicitar e agradecer as REBULDAINAS que nos acompañaron este dia , con todas elas os residentes pasaron unha tarde muy agradable quedando todos contentos e felices , e nos todas satisfechas .
LA REBULDAINA MARISE
REBULDAINAS Alegres
REBULDAINAS Festeiras y Parrandeiras
REBULDAINAS Cantando Tocando y Bailando hasta el ————————–FIN
( ELVIRA )