A Barquiña

Fixen una barca nova e púxelle Soledad,
porque ese era o teu nome e non te podo olvidar.
Dame pena a barca vella, pois non a quero queimar,
¡Qué recordos hay nela de moita felicidad!
Mellor metereina na auga para que a desfaga o mar

Acórdaste cando mozos ir a praia a namorar,
e metiditos na barca moitos biquiños nos dar

Cando xa de casadiños  eu marchábame a pescar,
e volvía pola noite ca barquita a rebosar,
ti esperábasme na Praia e viñasme a bicar,
e o corazón no meu peito apréciame estalar.

E cando levábamos ó fillo o primeiro día a pescar,
metíalle a man na auga e comenzaba a esbirrar

¡Que días felices eran que xa nunca volverán!
ti marchástete moi cedo dunha mala enfermidade;
El coa mar no quixo nada e marchou para a capital

Non sei para que fixen a barca se non podo ir a pescar,
meus brazos non teñen forza para os remos empurrar;
Pero está tan bonitiña con teu nome, Soledad…..

Metereime dentro dela e sentareime a esperar
a que veñas a buscarme e contigo me levar;
E se ahí onde ti estás hai unha barquita vella,
meterémonos nela e irémonos a pescar,
e cando ninguén nos vexa biquiños haberémonos dar.

ESTRELLA